Een pixeltje meer of minder...
Met de huidige generatie fotocamera’s kan men enorm grote foto’s maken. In het lagere segment al zo’n 6000 x 4000 pixels, maar we zien bij duurdere spiegelreflexcamera’s al resoluties van 8688 x 5792 pixels. Dat levert bestanden op van respectievelijk zo’n 68 Mb en 144 Mb (ongecomprimeerd). In deze tijd van Gb’s op SD-kaartjes kleiner dan een postzegel lijkt dat niet veel. Maar zo’n “fotootje” kan wel een heel proces lam leggen en 20 Gb vrije ruimte opslokken! Daarom gaan we van onze freelancers en fotografen vragen het aantal pixels van hun foto’s te beperken tot maximaal 2400 pixels over de langste zijde. Een toelichting…
Gedurende het proces waarin de foto’s voor publicatie op een krantenpagina worden bewerkt, vindt een aantal handelingen plaats. De kleuren worden (in RGB) geoptimaliseerd voor het uiteindelijke gebruik op krantenpapier en vervolgens bij het maken van een PDF-bestand voor de drukker wordt dit vertaald naar CMYK (cyaan, magenta, yellow en zwart; de vier basiskleuren die bij offsetdrukken gebruikt worden). Een foto in deze PDF zal in een optimale situatie een resolutie hebben van 200 beeldpixels in elke strekkende inch. Een foto van 10 x 10 cm, grofweg 4 x 4 inch, heeft dus voldoende aan 800 x 800 beeldpixels. Op voorhand weten we vaak niet hoe groot een foto in de krant gepubliceerd wordt en zitten we met 800 pixels wellicht aan de lage kant. Dan lijkt het voor de hand liggend om te veronderstellen dat foto’s het beste op de hoogste mogelijke resolutie opgestuurd kunnen worden. Dat is waar, maar daar zit ook gelijk een probleem.
Onlangs heeft het proces dat de foto’s in RGB optimaliseert een foto trachten te verwerken van ruim 8000 pixels breed. Dit kostte zoveel rekenkracht en vrije ruimte op de server dat dit proces volledig stagneerde. De server is uren bezig geweest om uiteindelijk een vrije ruimte van meer dan 20 Gb op te slokken en nog geen resultaat opgeleverd te hebben. Dat is natuurlijk niet wat we willen. DAT MOET ANDERS! Even voor de beeldvorming: 20 Gb is voldoende om zo’n 140 ongecomprimeerde fotobestanden met deze resolutie op te slaan en gecomprimeerd minstens 1400!
Daarom het dringende verzoek foto’s te controleren op de pixelafmetingen. Wanneer we kijken naar een foto voor een hele krantenpagina, hoe groot mag de foto dan zijn? Een hele pagina is 10,5 inch breed en 14,5 inch hoog. Uitgaande van een optimale resolutie voor krantendruk (200 pixels per inch) zou de foto slechts 2200 x 2900 pixels hoeven te zijn. De praktijk leert echter dat we foto’s meestal liggend (landscape) publiceren, zodat we aan de halve hoogte (1450 pixels) ruim voldoende hebben. Met een kleine extra marge dringen we er bij onze fotografen op aan om foto’s aan te leveren die over de langste zijde maximaal 2400 pixels groot zijn. In het hele uitzonderlijke geval dat zo’n foto over een dubbele pagina gepubliceerd wordt (22 inch breedte) zal de foto in druk uiteindelijk 110 pixels per inch groot zijn (2400/22), wat ruim boven de ondergrens is voor krantenfoto’s. De pixelafmetingen kunt u vinden, door in Windows met uw rechter muisknop te klikken op de foto en de optie ‘Eigenschappen’ te selecteren.
In bovenstaand verhaal leest u bestandsgrootten van tientallen Mb’s met de opmerking ‘ongecomprimeerd’. De meeste foto’s zijn al gecomprimeerd door ze als JPG-bestand te bewaren en dan is het aantal Mb’s kleiner. Tijdens het bewerken wordt deze ‘compressie’ echter uitgeschakeld en hebben we met de oorspronkelijke bestandsgrootte te maken. Aan de hand van een voorbeeld een korte uitleg over het verschil tussen gecomprimeerd en ongecomprimeerd. Neem een buitenopname waar een kwart van het beeld bestaat uit een strak blauwe lucht is, zeg maar 6000 x 1000 pixels. Hoeveel tijd zou het in beslag nemen om aan iemand voor elk van deze zes miljoen pixels uit te moeten leggen wat de kleur is? Of zou je dan toch liever vertellen dat de eerste zes miljoen pixels hemelsblauw zijn? Dat is nu precies het verschil tussen ongecomprimeerd (van elke pixel wordt verteld welke kleur het is) en ongecomprimeerd (zoveel pixels op rij hebben deze kleur). Dat betekent concreet dat een JPG-bestand minder MB’s groot zal zijn, naarmate er aansluitend meer overeenkomstige kleuren in het beeld zitten of meer MB’s groot zijn naarmate er veel detaillering in een foto zit. Zonder het beeld te kennen kun je van een foto van 0,5 MB dus ook nooit zeggen of deze groot genoeg is voor publicatie. Zitten in deze foto grote kleurvlakken, dan zou deze foto zeker groot genoeg kunnen zijn.
De pixelafmetingen van een foto zijn in Windows vrij eenvoudig zichtbaar te maken. Klik met je rechter muisknop in het venster waar de foto’s staan, kies via Beeld voor de optie Details. De foto’s worden dan als lijst weergegeven met onder andere kolommen ‘Naam’, ‘Gewijzigd op’, ‘Type’. Klik met de rechter muisknop in die balk met kolommen en klik op ‘Meer…’. In de verschenen pop-up selecteer je de optie ‘Afmetingen’ en je klikt op OK. Vervolgens is er ook een kolom ‘Afmetingen’ zichtbaar die het aantal pixels van het fotobestand tonen. Is dat meer dan 2400 pixels aan de lange zijde? Pas dit dan aan met een programma een geschikt programma, bijvoorbeeld Photoshop Elements of Irfanview. Ook het standaard Microsoft-programma Paint heeft deze mogelijkhed via Start > Formaat wijzigen (zie afbeelding). Kortom: foto’s naar de BDU sturen? Maximaal 2400 pixels voor de langste zijde. Bijkomende voordelen: foto’s vragen minder opslagruimte, zijn sneller te bewerken en het versturen zal minder tijd in beslag nemen.
Geplaatst op 28 juli 2017
