In memoriam Harry Hamstra

Zaterdag 19 augustus hoorden we dat Harry Hamstra was overleden. Hamstra was al geruime tijd ernstig ziek. Harry was jarenlang spraakmakend columnist voor onze uitgave De Stad Nijkerk. Samen met Henk Brinkman won Harry twee jaar geleden de BDU-persprijs omdat hun gezamenlijke inspanning leidde tot het openhouden van de plaatselijke apotheek in de weekeinden. Daaraan refereert collega Paul Nolens hieronder ook, in een in memoriam, dat afgelopen week in De Stad Nijkerk werd gepubliceerd. Dat stuk nemen we bij wijze van eerbetoon aan een bijzondere freelancer graag mee op deze site.

 

Afgelopen zaterdag bereikte ons het bericht dat Harry Hamstra op 59-jarige leeftijd is overleden. Voor de lezers van de Stad Nijkerk was Harry bijna twintig jaar bekend als Cactus. Er past volgens ons geen betere plek voor een laatste saluut aan Harry dan de rechterkolom van pagina 3, voor velen de plek die jarenlang als eerste gelezen werd op woensdagmiddag.

 

Twee maanden geleden schreef Harry zijn laatste column voor ons. ‘Laat ik het verder kort en op z’n Niekarks houden: de mazzel’, waren zijn woorden van afscheid.

 

Het typeerde zijn stijl: niet om de hete brij heen draaien. En in die stijl heeft hij menig Nijkerker beschreven. Vaak waren politici het mikpunt van zijn stekelige columns, maar dat konden ook directeuren, voorzitters of andere ‘bobo’s’ zijn. Kritisch, prikkelend, soms op het randje of zelfs nét erover. Een columnist kan zich dat permitteren en dat wist hij maar al te goed. Niet zelden schreef hij met het mes tussen de tanden een column over iets of iemand, om af te sluiten met een zin als ‘maar wat weet ik er nou van???’ Daarmee leek hij te zeggen: neem mij niet al te serieus, ik ben maar een simpele columnist. Maar iedereen die Harry een beetje kende, wist dat hij echt wel wist waar hij het over had. Hij bedoelde vooral: als ik het kan bedenken, waarom jullie dan niet?

 

Zijn columns waren voor hem niet alleen een podium om zijn ergernissen te ventileren. Hij kreeg met die wekelijkse 500 woorden ook echt wat voor elkaar. Met zijn column ‘Jazeker, die kolere apotheker’ in 2014 wakkerde hij de collectieve ergernis over de werkwijze van de Nijkerkse apotheek aan. Samen met verslaggever Henk Brinkman (beiden getroffen door kanker en dus ervaringsdeskundigen tegen wil en dank) trok hij al schrijvend ten strijde en ze kregen zowaar voor elkaar dat de apotheek in het weekend open bleef. Harry en Henk ontvingen hiervoor de BDU-Persprijs, die Harry met veel genoegen in Barneveld kwam ophalen.

 

Zijn campagne om de witte toren van Nijkerk uit te laten roepen tot mooiste kerktoren van Nederland, staat voor altijd in het Nijkerkse collectieve geheugen gegrift. En wat te denken van zijn strijd tegen de teloorgang van Bad Bloemendal, iets waartegen hij zich tot het uiterste heeft verzet. Helaas voor hem zonder het gewenste resultaat.

 

Of zijn schrijfsels nu laaiend positief of zuigend kritisch waren, één ding klonk altijd luid en duidelijk door: de liefde voor zijn Niekark. Van zijn wekelijkse prikkels in de krant hadden we al afscheid genomen en helaas weten we nu ook zeker dat we geen toegift meer krijgen van deze unieke columnist.

 

Paul Nolens
Eindredacteur StadNijkerk.nl

Geplaatst op 22 augustus 2017